Mniszek, po przekwitnieniu zwany też dmuchawcem, często postrzegany jest jako uciążliwy chwast zajmujący nasze trawniki i ogrody. Pokrywa też łąki i boiska piłkarskie. W rzeczywistości nie jest chwastem, a cennym ziołem, które posiada wiele właściwości leczniczych.
O tej roślinie, nie tak dawno temu pisaliśmy w tym artykule. Ponieważ przyszedł czas na zbiory korzenia mniszka, postanowiliśmy przypomnieć i uzupełnić listę korzyści z jego spożywania.
Mniszek lekarski jest bogatym źródłem beta-karotenu, który organizm przetwarza w witaminę A. Zawiera także dużo witaminy C, błonnika, potasu, żelaza, wapnia, magnezu, cynku i fosforu. Z mniszka czerpać możemy witaminy z grupy B, pierwiastki śladowe i sód. Ma podobną zawartość białka do szpinaku. Od dawna był lubianym środkiem na anemię, szkorbut i jako zioło odtruwające. Dostępny jest formie herbatek, nalewek i kapsułek. Młode listki mniszka można spożywać na surowo w formie sałatek wiosennych czyszczących krew i odtruwających wątrobę. Poniżej lista korzyści ze spożywania tego zioła:
-
Nowotwory
Mniszek wykazuje silne działanie w walce z rakiem. W jednym z badań, ekstrakt z korzenia mniszka lekarskiego wywołał apoptozę (czyli śmierć) agresywnych komórek raka odbytu. Spowolnił też postęp nowotworu i zapobiegł przerzutom. Natomiast badacze z Kanady otrzymali w maju b.r. grant o wartości 144 tysięcy euro na badania dotyczące wpływu ekstraktu z korzenia mniszka na raka. Grant został przyznany dzięki bardzo obiecującym wynikom dwuletnich badań, które wykazały, że ekstrakt z mniszka wywoływał śmierć nawet najbardziej agresywnych i lekoopornych komórek rakowych. Mimo tak silnego działania na nowotwór, mniszek okazał się być zupełnie nietoksyczny dla normalnych komórek. Następnie odkryto, że wielokrotne użycie małych dawek ekstraktu z korzenia mniszka likwidowało większość obecnych w organizmie komórek nowotworowych. Dzięki tym właściwościom, mniszek jest doskonałym ziołem dla wszystkich pacjentów onkologicznych.
-
Wątroba i pęcherzyk żółciowy
Mniszek poprawia funkcje wątroby poprzez usuwanie toksyn, przywracanie właściwego nawodnienia i balansu elektrolitów. Wspomaga produkcję żółci i zapobiega jej zastojom. Jest uznawany za czynnik ochraniający wątrobę przed uszkodzeniem, marskością i stłuszczeniem. Zapobiega odkładaniu złogów i kamieni żółciowych w układzie żółciowym.
-
Trawienie
Mniszek działa rozluźniająco, usprawnia trawienie, polepsza apetyt, reguluje wypróżnienia. Działa żółciotwórczo i żółciopędnie, co jest szczególnie ważne przy trawieniu tłuszczy. Korzeń mniszka ma właściwości prebiotyczne, tym samym korzystnie wpływa na florę jelitową.
-
Nerki
Mniszek ma działanie diuretyczne, pomaga nerkom pozbyć się toksyn, soli i nadmiaru wody. Dzięki zwiększonej produkcji moczu hamuje rozrost bakterii w układzie moczowym i zapobiega infekcjom. Dzięki sporej zawartości potasu, mniszek częściowo uzupełnia naturalne podczas procesu diurezy straty tego pierwiastka.
-
Kobiece sprawy
Kwiaty z mniszka regulują miesiączkowanie i znoszą napięcie przedmiesiączkowe. Kiedyś były zalecane przy upławach i niskiej płodności.
-
Antyoksydanty
Każda część mniszka jest bogata w antyoksydanty. Jak wiadomo, antyoksydanty spowalniają procesy starzenia i likwidują wolne rodniki, które działają szkodliwie na nasze komórki i DNA. Mniszek wspiera również wątrobę w produkcji dysmutazy ponadtlenkowej – enzymu, który likwiduje wolne rodniki. Szczególnie bogate w antyoksydanty są liście.
Mniszek a mlecz
Należy uważać, aby nie pomylić mniszka z mleczem, który jest chwastem i w Polsce nie jest spopularyzowany jako roślina jadalna. Mlecz ma jedną długą łodygę, z której może wyrastać kilka kwiatostanów i drobne listki. Mniszek lekarski najczęściej ma kilka łodyg, które wyrastają z jednego miejsca przy ziemi. Liście również wyrastają z tego samego punktu. Na każdej łodydze wyrasta tylko jeden kwiatostan, a łodygi są całkowicie bezlistne.
Zbiory
Wszystkie części mniszka: liście, kwiaty i korzenie są jadalne. Jeśli chcemy zbierać mniszka samodzielnie, należy pamiętać, aby na miejsce zbiorów nie wybrać terenów tuż przy ruchliwej ulicy bądź innym miejscu, gdzie poziom zanieczyszczeń jest wysoki. Również mniszek z własnego ogródka raczej nie będzie najlepszym wyborem, o ile nie prowadzimy ogródka w sposób naturalny, nie stosując żadnych pestycydów, herbicydów i innych chemikaliów. Lepiej surowce zebrać na dzikiej łące oddalonej od zgiełku miast i ulic. Można również samodzielnie uprawiać mniszek w pojemnikach i doniczkach. Najlepszy czas na zbiory to jesień i wiosna. Wiosną zbieramy kwiaty oraz liście, ponieważ młode są delikatniejsze i mniej gorzkie. Natomiast korzeń mniszka z przeznaczeniem do celów leczniczych należy zbierać jesienią.
Bezpieczeństwo
Mniszek uznawany jest generalnie za bezpieczny w stosowaniu. Niektórzy jednak mogą mieć na niego alergię. Każdy kto jest uczulony na ambrozję, chryzantemy, nagietki, rumianek, krwawnik lub stokrotki powinien zachować duża ostrożność podczas prób spożywania mniszka. Jak w przypadku wszystkich ziół, kobiety w ciąży i karmiące piersią nie powinny wprowadzać żadnych nowości zielarskich do swojej diety.
Źródła: https://sunwarrior.com/healthhub/11-health-benefits-of-dandelion-leaves-and-dandelion-root, http://rozanski.li/385/taraxacum-mniszek-w-fitoterapii-w-swietle-wsplczesnych-badan-mniszek-a-nowotwory-i-wirusy-czyzby-sprzyjal/, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5341965/, https://www.timesofmalta.com/articles/view/20170503/odd-news/cancer-killing-dandelion-tea-gets-144k-research-grant.646946
Źródło grafiki: http://3at.eu/newsy/mniszek%20lekarski%20mlecz%20roznice
Jeśli chodzi o wątrobę, to oprócz mniszka, warto też zdecydować się na np. Sylimarol. Odkąd go zażywam nie dokucza mi już ból wątroby i lepiej trawię ciężkie posiłki ( a wcześniej dokuczały mi silne wzdęcia).
Mogę jeszcze dodać, że na rynku jest też Sylimarol Vita, który zawiera 2 razy więcej substancji czynnej.