Trudno o bardziej kontrowersyjny współcześnie temat niż szczepionki. Najnowsze zalecenia, które już pojawiły się m.in. w USA nakazują i zalecają podanie ponad 70 szczepionek do 18 roku życia. Biorąc pod uwagę, że jedna szczepionka przeciwko grypie zawiera 250 razy więcej rtęci niż uważa się za poziom bezpieczny dla organizmu, to śmiało można powiedzieć, że każda szczepionka może stanowić źródła potencjalnego ryzyka i narazić dziecko na poważne problemy zdrowotne.

Zanim przejdziemy dalej, zastanówmy się jak często szczepionka może być zagrożeniem. Pediatra, którego odwiedzacie, wręczając wam szczepionkową ulotkę zapewne powie wam, że niepożądane reakcje zdarzają się, ale niezwykle rzadko np. “jedna na milion.” W systemie, który monitoruje wszystkie udokumentowane przypadki niepożądanych odczynów poszczepiennych (NOP), pomimo że nie ma żadnych wymagań dla lekarzy aby to zgłaszać, w 2014 roku było opublikowanych 37 tys. takich spraw. Przy czym jawnie mówi się o tym, że zgłaszanych jest zaledwie od 1 do max 10% takich odczynów – źródło: http://wonder.cdc.gov/vaers.html . Czyli nie do końca jest tak, że tylko jedno na milion dzieci ma problemy po szczepionkach.

Poniżej prezentujemy najczęstsze objawy niepożądane, na jakie możecie się natknąć i które są pierwszym sygnałem alarmowym, że coś jest nie tak. Pamiętajcie, że reakcje poszczepienne mogą wystąpić w dowolnym miejscu i czasie od ostatniego szczepienia. Może to być zaraz po szczepieniu z objawami takimi jak obrzęk ręki lub nogi czy też omdlenia, albo równie dobrze może to mieć miejsce za miesiąc lub jeszcze później. Badania pokazują, że najbardziej krytyczne dni to 5-7 oraz 14-16 dni po zaszczepieniu.

[miptheme_alert type=”warning” close=”false”]Uwaga!

To, że takie objawy mogą się pojawić nie oznacza, że pojawiają się u każdego i doskonale rozumiemy, że są dzieci i dorośli, którzy nie odczuwali żadnych negatywnych skutków szczepień. Tym niemniej spośród tych, którzy takie dolegliwości odczuli, pojawiały się poniższe groźne symptomy wcześniej u nich nie występujące. I niestety nie działo się to u jednej osoby na milion. Prosimy o wzięcie pod uwagę tego akapitu podczas komentowania pod artykułem – a za wszelkie komentarze z góry dziękujemy.[/miptheme_alert]

10 niepożądanych oznak poszczepiennych, na które trzeba zwrócić uwagę:

1. Piskliwy płacz i wyginanie się dziecka

Piskliwy płacz i ból pleców objawiający się ich wyginaniem przy pozycji siedzącej jest wyraźnym wskazaniem możliwego stanu zapalnego mózgu, który jest dość powszechną reakcją na szczepionki. Duże ilości bakterii, wirusów i toksyn mogą dostać się do mózgu, wywołując poważne, niekiedy nawet śmiertelne zapalenie mózgu. Jeśli dziecko nie śpi, jest niespokojne i płacze bez przerwy po szczepieniu (do 21 dni), należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

2. Opuchlizna

Ciężkie zapalenie w miejscu wstrzyknięcia może być objawem reakcji alergicznej lub nadczynności układu odpornościowego. Przejrzyj ulotkę szczepionki czy nie mogą wystąpić określone objawy alergiczne. Jeśli po pierwszej szczepionce takie reakcje występowały zastanów się czy aby lepiej nie pogłębiać problemu kolejnymi szczepionkami.

3. Wysoka gorączka i / lub drgawki gorączkowe

W łączonych szczepionkach potrafi znajdować się do dziesięciu bakterii i wirusów. Podane na raz mogą spowodować reakcję w postaci przegrzania układu odpornościowego i wysokiej gorączki. Jeśli dodatkowo gorączka ma tendencję do szybkiego wzrastania i opadania mogą wystąpić drgawki gorączkowe. Jeśli objawy nie ustępują należy udać się z dzieckiem do szpitala, by sprawdzić dokładnie jego stan, gdyż pozostawiając problem bez reakcji możemy doprowadzić do nasilenia lub pojawienia się kolejnych objawów.

4. Wysypka

Wysypka to po prostu toksyny opuszczające ciało przez skórę. Wysypka po szczepieniu może być spowodowana przez wirus lub może być to reakcja alergiczna w postaci wyprysków. Jeśli dziecku rozwija się wysypka należy monitorować ją uważnie. Po oczyszczeniu organizmu z toksyn wysypka powinna zniknąć.

5. Egzema, alergia i astma

Szczepionki zostały stworzone w celu uwrażliwienia układu odpornościowego na wirusy i bakterie. Jednak wielu immunologów i lekarzy ostrzega, że proces ten nie działa tak samo przy wstrzyknięciu wirusa do mięśni i krwioobiegu jak w przypadku wprowadzania wirusa poprzez usta, nos czy oczy (czyli powiedzmy „naturalnie”, aby przejść stopniowo przez organizm i wywołać stopniową reakcję układu odpornościowego).

Szczepionka może wywołać nie tylko uczulenie na bakterie i wirusy, ale także na dodatki spożywcze i chemiczne znajdujące się w niej, które zawierają m.in. białka mleka, białka ludzkie i zwierzęce, jajka, orzeszki ziemne i wiele więcej. Jeśli u zaszczepionego dziecka rozwija się egzema, alergia lub astma, które są autoimmunologiczną reakcją na alergie, należy rozważyć przerwanie szczepienia, by nie pogorszyć alergii.

6. Anafilaksja i spowolnienie oddychania

Jeśli oddech dziecka po szczepieniu jest dziwnie opóźniony lub spowolniony, jest to dostateczny powód, aby natychmiast udać się do szpitala i sprawdzić reakcję alergiczną lub ew. uszkodzenie mózgu. Wstrząs anafilaktyczny jest również powszechną reakcją na szczepionki, gdzie drogi oddechowe (lub inne systemy organizmu) przechodzą szok autoimmunologiczny.

7. Utrata symetrii twarzy i oczu, swędzenie / drętwienie kończyn

Gdy układ odpornościowy reaguje na zagrożenie produkuje więcej białych krwinek. Białe krwinki są znacznie większe niż czerwone, a to może stać się problemem, bo gdy układ odpornościowy pracuje na najwyższych obrotach dostarcza duże ilości białych ciałek krwi do najmniejszych naczyń krwionośnych, naczyń włosowatych. Są one tak małe, że białe krwinki wciskają się tam jedna po drugiej. Najmniejsze z naczyń znajdują się w dłoniach, stopach, nosie i mózgu, w szczególności na obszarze, który kontroluje mowę. Gdy zbyt wiele białych krwinek zostaje uwolnionych, nie mogą się przecisnąć, a dopływ krwi i tlenu zostaje ograniczony. To powoduje udar mózgu i może być uzewnętrznione przez utratę symetrii twarzy (z jednej strony twarz wygląda inaczej niż z drugiej) oraz obniżenie napięcia wokół oczu, policzków i ust.

Można również tą reakcję odczuć jako mrowienie, pieczenie lub częściowe sparaliżowanie. Dziecko może nie być w stanie tego jasno się wyrażać. Nie wolno tego lekceważyć i lepiej udać się do szpitala.

8. Zakażenie bakteryjne lub wirusowe

Jak już wspomniano powyżej, szczepionki są stworzone w celu uwrażliwienia systemu na bakterie lub wirusy. Teoretycznie, za każdym razem kiedy się szczepisz wywołujesz chorobę wirusową lub bakteryjną. Jeśli dziecko zachoruje po szczepionce koniecznie trzeba sprawdzić czy zwyczajnie nie zachorowało na jedną z chorób przeciwko której zostało właśnie zaszczepione. Jest wysoce prawdopodobne, że lekarz będzie ignorował twoje sugestie i może być nieugięty, twierdząc że szczepionka nie może być przyczyną choroby.

Choroby poszczepienne, takie jak odra bezobjawowa, często są bardziej poważne niż naturalna wersja tej choroby, więc trzeba być bardzo czujnym i wymagać od lekarza, by gruntownie zbadał dziecko.

9. Wymioty i biegunka

Ponieważ organizm będzie próbował się pozbyć nadmiaru toksyn, możliwą reakcją są także wymioty i biegunka. Pamiętaj, by nie doprowadzić do odwodnienia organizmu, co zwłaszcza w przypadku małych dzieci może być bardzo groźne.

10. Zmiany behawioralne, wzmożona agresja

Normalnie funkcjonujące dziecko nie cofa się w rozwoju bez powodu (pogorszenie mowy, utrata kontaktu wzrokowego i interakcji społecznych). Toksyczne metale ciężkie, nie dostarczenie tlenu do krytycznych obszarów w mózgu i stała praca układu odpornościowego na najwyższych obrotach prowadzi do zaburzenia procesu rozwijania się.

Jeśli zauważysz u dziecka utratę zdolności poprzednio opanowanych lub wykazuje ono problemy ze skupieniem się, albo też zaczęło przejawiać zachowania agresywne i zmierzające do wycofania się z interakcji społecznych, to najprawdopodobniej jesteś świadkiem reakcji na szczepionkę. Dobrą wiadomością jest przynajmniej to, że istnieje wiele naturalnych sposobów na oczyszczanie organizmu.

–

Jeśli u dziecka wystąpiła reakcja na szczepionkę, to należy spróbować ustalić co mogło ją spowodować (np. analizując skład szczepionki) i rozpocząć proces oczyszczania. Jeśli mimo tego nadal zdecydujesz się szczepić dziecko, uważnie je monitoruj po podaniu każdej dawki nawet kosztem opóźnienia harmonogramu. Sprawdzaj także jego oddech przy użyciu monitora oddychania.

Nie toleruj stwierdzeń lekarzy w rodzaju “to nie może być od szczepionki, którą dziecko miało 3 dni temu”. Znajdź lekarza, który jest gotów pomóc.

[miptheme_alert type=”info” close=”false”]Warto znaleźć lekarza, który rzetelnie poinformuje o korzyściach jak też ew. możliwych powikłaniach po szczepionce po to, by świadomie podjąć decyzję. I to jest chyba najważniejsze, bo przecież każdy rodzic wie sam (lub przynajmniej powinien wiedzieć) co dla jego dziecka będzie najlepsze.[/miptheme_alert]

Źródła informacji, danych i zdjęć:
www.modernalternativehealth.com, www.vaccinationinformationnetwork.com,
www.thefamilythathealstogether.com, wonder.cdc.gov/vaers.html,
www.whale.to/v/scheibner.html, www.ihcbesthealth.com