Masło ghee używane jest od tysiącleci. Jest korzystne dla ciała zarówno stosowane wewnętrznie, jak i zewnętrznie na oparzenia i wysypki, a także do nawilżania skóry i skóry głowy. Podobnie jak olej kokosowy, jest to tłuszcz mający wiele zdrowych zastosowań.
Co to dokładnie jest
Pierwsze znane użycie masła (zwykłego, nie ghee) datuje się na 2000 lat przed Chrystusem. Stało się ono popularne w chłodniejszej, północnej części Indii, nie przetrwało jednak w ciepłych południowych regionach. Najprawdopodobniej właśnie na południu rozpowszechniono klarowanie masła, w celu przedłużenia jego trwałości. Tak powstało masło ghee, czyli rodzaj masła klarowanego. Ghee jednak dłużej gotuje się na wolnym ogniu od zwykłego masła klarowanego, dzięki czemu uzyskuje lekko orzechowy aromat. Tradycyjnie ghee wyrabia się z mleka krowiego lub bawolego. Proces klarowania usuwa wodę oraz białka mleczne, pozostawiając sam tłuszcz.
Ghee vs. tradycyjne masło
Ghee nie zawiera laktozy ani kazeiny, dzięki czemu mogą je spożywać osoby uczulone na białko i cukier mleczny. Tradycyjne masło posiada 12-15% średnio- i krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych, podcza gdy ghee zawiera ich 25% lub więcej. Krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe są bardzo korzystne dla jelit (poprawiają ukrwienie błony śluzowej), mogą hamować postęp miażdżycy, insulinooporności oraz stanów zapalnych. Ghee podczas smażenia nie pali się tak szybko jak masło, ponieważ ma wysoki punkt dymienia (ponad 230 stopni Celsjusza, tradycyjne masło – ok. 150 stopni). Ghee, w przeciwieństwie do masła, może być przechowywane bez lodówki i ma długi termin przydatności.
Zalety ghee
Dzięki temu, że ghee ma tak wysoki punkt dymienia, można bez obaw używać go do smażenia, nawet na głębokim tłuszczu. Większość reklamowanych w telewizji olejów do smażenia, to tłuszcze roślinne, które pod wpływem wysokiej temperatury rozkładają się na szkodliwe związki, które są źródłem wolnych rodników i mogą mieć działanie rakotwórcze. Dlatego warto zamienić butelkę oleju słonecznikowego lub rzepakowego na słoiczek z masłem ghee. Ghee jest źródłem witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, czyli A, D, E i K. Witaminy te są ważne dla zdrowia kości i układu immunologicznego. Zawiera również dużo kwasu masłowego, który ma zdolności detoksyfikujące i wspierające pracę jelit. Pomaga utrzymać właściwy poziom insuliny, działa antyzapalnie i jego spożywanie jest polecane osobom z nieswoistym zapaleniem jelit, chorobą Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Poprzez wspieranie jelit, ghee wspomaga trawienie. Ghee może być też używane miejscowo na oparzenia lub wysypki, ponieważ łagodzi ich przebieg i wspomaga procesy naprawcze skóry.
Jak zrobić ghee
Masło ghee każdy może zrobić w domu. Najlepiej oczywiście byłoby używać masła od krów wypasanych trawą, jednak nie każdy ma taką możliwość. Do zrobienia ghee potrzeba:
- 0,5 kg dobrej jakości masła
- szerokiego garnka o grubym dnie
- drewnianej łyżki
- gazy
- szklanego słoja
Świeże i niesolone masło rozpuść w suchym garnku na średnim ogniu. Nie staraj się przyspieszyć tego procesu zwiększając ogień – masło powinno roztapiać się w swoim tempie. Jeśli chcesz, żeby rozpuściło się szybciej, pokrój je na kawałki przed włożeniem do garnka. Gdy masło zacznie się gotować, na wierzchu pojawi się piana. Zbierz pianę łyżką i lekko zredukuj ogień. Gotuj bez przykrycia, co jakiś czas zbieraj łyżką to, co wypłynęło na powierzchnię. Cały czas miej masło na oku, aby go nie przypalić. Gdy masło stanie się przezroczyste, a stałe cząstki mleka osiądą na dnie masz już masło klarowane. Aby powstało masło ghee, należy lekko “zbrązowić” (ale nie spalić!) cząstki na dnie garnka. Gdy już Ci się to uda, daj masłu trochę przestygnąć, a następnie przelej je do czystego słoika przez gazę lub filtr do kawy, aby pozbyć się ostatnich resztek białek. Nie przykrywaj dopóki nie osiągnie temperatury pokojowej. Ghee należy przechowywać w szczelnym szklanym słoiku, ponieważ bardzo łatwo przejmuje inne zapachy. Gotowe ghhe powinno być przezroczyste i mieć złoty kolor.
Źródło: https://draxe.com/ghee-benefits/
