Artykuł sponsorowany
Migrena jest schorzeniem neurologicznym, cechującym się nawracającymi epizodami bólu głowy, z którymi współwystępują nudności, światłowstręt i dźwiękowstręt. Około jedna trzecia osób cierpiących na migrenę doświadcza deficytów neurologicznych, zwanych aurą, które mogą przyjąć postać nietypowych doznań wzrokowych, zaburzeń czucia, czy nawet wystąpienia zjawiska deja vu.
Czym jest aura?
Aura definiowana jest jako przejściowy deficyt neurologiczny, trwający od 5 minut do nawet kilku godzin, występujący w bliskości ataku migreny. W migrenie z aurą wyróżnia się m.in. migrenę z typową aurą, migrenę hemiplegiczną i podstawną.
Aura wzrokowa, najczęściej występująca, może przyjmować postać pozytywną – pojawia się iluzja wzrokowa, np. widma o zygzakowatym kształcie, błyski świetlne, migotania, lub negatywną – występują tzw. mroczki, czyli ubytek w polu widzenia. Innymi rodzajami aur są zaburzenia czucia, mowy i motoryki, np. mrowienie i drętwienie twarzy lub kończyn oraz, w cięższych przypadkach, niedowłady. Rzadką postacią aury jest afazja, agnozja i np. zjawisko deja vu lub stany majaczeniowe.
Wbrew popularnym opiniom głoszącym, że aura poprzedza migrenę, symptomy neurologiczne często współwystępują z bólem głowy. U osób cierpiących na aurę motoryczną, u których pojawia się np. porażenie kończyn, objawy aury mogą trwać nawet kilka dni i nakładać się z bólem głowy.
Fizjologiczne przyczyny aury
Powody występowania aury migrenowej nie są ostatecznie określone. Podejrzewa się, że ma ona związek ze zjawiskiem depresji aktywności neuronalnej (CSD), polegającym na krótkotrwałej depolaryzacji korowej, przemieszczającej się w postaci fali od płata potylicznego do okolicy czuciowo-ruchowej. Zjawisku temu towarzyszy znaczne zmniejszenie przepływu krwi w mózgu, szczególnie w płacie potylicznym. Konsekwencją tego może być zwiększona krzepliwość i skurcze naczyń krwionośnych. Istotne jest, że migrena z aurą jest jednym z czynników ryzyka wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu w populacji osób młodych.
Fazy migreny z aurą
- objawy poprzedzające, pojawiające się nawet 72 h przed atakiem: zmiany nastroju, drażliwość, obniżenie aktywności, zmęczenie, częste ziewanie, sztywność karku, zwiększenie apetytu;
- faza aury;
- faza bólu głowy trwająca od 4 do 72 h i towarzyszące jej mdłości, nadwrażliwość na światło i dźwięk;
- “kac po migrenie”, ostatnia faza, w której chorzy odczuwają zmęczenie, sztywność karku i trudności ze skupieniem uwagi.
Leczenie migreny z aurą
Leczenie migreny najczęściej sprowadza się do stosowania leków przeciwbólowych i NLPZ, czyli niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Dodatkowo podaje się leki przeciwwymiotne. Bardzo popularnym połączeniem jest przyjęcie niesteroidowego leku przeciwzapalnego, leku przeciwwymiotnego i kofeiny. Dla wielu chorych jest to bardzo skuteczna mikstura. Dostępne jest wiele preparatów starających się łączyć składniki powyższego zestawienia i np. lek Excedrin w aptekach znajdziemy bez trudu.
Obecnie podstawą leczenia migreny są tryptany, które wykazują działanie obkurczające na naczynia mózgowe i przerywają atak migrenowy. Substancje te zalecane są osobom, u których przyjmowanie NLPZ jest nieskuteczne lub istnieją do tego przeciwskazania. Tryptany są bezpieczniejsze niż preparaty oparte na ergotaminie. Można je łączyć z diklofenakiem i naproksenem, niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi. Zestawienia takie są skuteczne w najcięższych przypadkach migreny.
Stosuje się także leczenie profilaktyczne migren. W tym postępowaniu wykorzystywane są leki z wielu grup, m.in. leki przeciwdepresyjne, przeciwpadaczkowe lub blokujące kanały wapniowe.
